Elektromobiliteit in Europa: hoe staat het met de elektrische wagen?

Het begrip ‘early adopter’ wordt bijna religieus geuit gedurende de actuele technologische doorbraken. Het doet wellicht denken aan fanatici die overnachten voor de Apple Store voor de deur, maar de rol van een early adopter wordt echter serieus zodra we de mondiale arena betreden. Transport is verantwoordelijk voor 24% van de directe CO2-uitstoot door het verbranden van brandstof, en voertuigen zijn verantwoordelijk voor bijna 75% van deze uitstoot. Ook duurzame technologie heeft voortrekkers nodig, en early adopters kunnen degenen zijn die de verandering leiden en de weg banen voor de besluitelozen. Maar, zullen stijgende temperaturen alleen voldoende zijn om hen ervan te overtuigen een elektrische wagen te kopen?

“Range anxiety”: angst om stil te vallen in de Ardennen

Nadat elektrische voertuigen normaler werden, begonnen eigenaren last te krijgen van “Range anxiety” -ofwel angst voor een lege- accu. Vanwege het beperkte aantal oplaadpunten voor elektrische wagens en de tijd die nodig was om de EV-batterij tot 100% op te laden. Het vergt bestuurders van elektrische auto in Europa wat stippelwerk om op je bestemming aan te komen en, wellicht belangrijker, ook weer thuis te komen. Dit verminderde uiteraard het plezier van het rijden in een volledig elektrische wagen aanzienlijk. De oplossing is gekomen met het “internet of things”. Als je elektrische voertuigen ontwerpt die met het internet verbonden zijn, dan kan de huidige actieradius ingeschat worden en de bestuurder naar een dichtbij en beschikbaar oplaadpunt gestuurd worden. Betere batterijen en een uitgebreid netwerk van oplaadpunten, evenals het thuis opladen van elektrische wagens, is een andere manier om dit probleem op te lossen.

Niveaus oplaadpunten voor elektrische wagens

De brandstof voor je elektrische wagen 'sap' is dus elektriciteit, en de benodigde laadtijd hangt af van het niveau van het gebruikte laadstation. Er zijn momenteel drie niveaus voor een laadstation.

Niveau 1. Het normale stopcontact thuis voor degenen die hun wagen 's-nachts thuis aangesloten laten op een oplaadpunt. Het opladen duurt 6 tot 8 uur.

Niveau 2. Dit zijn bijvoorbeeld commerciële oplaadstations en deze kunnen je wagen binnen 3 tot 4 opladen. uur.

Niveau 3 / DC-snellader. Deze laadstations voor elektrische wagen’s gebruiken gelijkstroom (DC) om je wagen in minder dan een uur op te laden.

België rondde de kaap van 10.000 laadpalen al een jaar terug, waarvan het grootste deel bij bedrijven of particulieren staat. Op 1 maart 2020 waren er 4.014 publieke oplaadpunten voor elektrische wagens in Vlaanderen. In oktober nog kreeg België een zware onvoldoende voor het klimaat- en energieplan, met name voor transport hamert de Commissie op werk maken van voldoende laadstations voor elektrische wagens.

De types elektrische wagens

De volledig elektrische wagen (BEV) heeft alleen een tractiebatterij die de elektromotor aandrijft.

De wagen op waterstof (FCEV) gebruikt een waterstofcel om elektriciteit op te wekken uit zuurstof en waterstof. De brandstofcel fungeert als een energieomvormer om de chemische elementen om te zetten in elektriciteit om de elektromotor van stroom te voorzien.

De hybride (HEV) combineert een verbrandingsmotor met een elektromotor. De kinetische energie die door het voertuig wordt gegenereerd, wordt omgezet in elektriciteit en opgeslagen in een batterij om vervolgens de elektromotor van stroom te voorzien.

De plug-in hybride elektrische wagen (PHEV) is een hybride wagen maar de batterij kan elektriciteit van een externe bron laden.

De elektrische wagen met range extender (EREV) heeft een verbrandingsmotor die ingeschakeld wordt als de batterij bijgeladen moet worden (en drijft dus niet de assen aan).

De FEBIAC maakte bekend dat in september van dit jaar maar liefst 17 procent van alle verkochte nieuwe wagens op de Belgische markt elektrisch of hybride waren.

Subsidies voor elektrisch rijden: de oplossing voor een flinke prijs

Noorwegen heeft tal van subsidies om elektrisch rijden te en wordt vaak als het Walhallah voor elektrische wagens gezien. Maar wist je dat ook IJsland de elektrische wagen heeft omarmd? De goedkope en C02- vrije elektriciteit van het land maakt het bezit van een elektrische wagen de logische keuze. Ook België heeft subsidies, maar de aanschafpremie werd recentelijk afgeschaft. Binnen je vennootschap mag je een bepaald percentage aftrekken op basis van de uitstoot van je wagen, vanaf 2020 nog tot 100%. In Vlaanderen hoeven inwoners geen BIV of wel belasting op inverkeerstelling te betalen (Wallonië en Brussel: €77,35 per half jaar) over hun elektrische wagen, noch de verkeersbelasting is de Vlaming verschuldigd (minimum tarief in Wallonië en Brussel).

Echt slecht gaat het in Roemenië, waar ondanks een aankoopregeling tot wel €10.000 voor een elektrische wagen het land blijft kwakkelen met de infrastructuur: het doel van 20.000 oplaadpunten in 2020 halen de Roemenen dan ook bij lange niet. Het marktaandeel voor elektrische wagens in Roemenië bedraagt ​​1,2% van het totale aantal registraties vanaf de eerste helft van dit jaar, vergeleken met 43,5% in IJsland. Ook de Italiaanse regering is van plan de subsidie te verhogen tot €10.000 bij aanschaf om de burgers over te halen om elektrisch te rijden.

De weg voorwaarts

Hoewel de uitbraak van een pandemie ongetwijfeld invloed heeft gehad op de ontwikkeling van elektrische voertuigen, lijkt de trend nog steeds een stijgende lijn te volgen. Het verbeteren van de infrastructuur met diverse belastingvoordelen en laadstations blijkt de meest aantrekkelijke factor te zijn voor potentiële en huidige eigenaren van elektrische voertuigen. Het blijkt dat chauffeurs vooruitzien als ze een elektrische wagen overwegen en zich niet zozeer door een subsidie laten overhalen. Zonder de infrastructuur die het gebruik van elektrische wagens makkelijker maken, zouden nieuwe bestuurders al snel veel problemen ondervinden. Dus je kunt het beste eerst de infrastructuur op de rails krijgen, dan ruimt de benzinewagen wel baan voor de elektrische wagen, zo is de conclusie.

Het volledige artikel is hier terug te vinden.

Deel dit artikel op: